هیلاری کلینتون، سرانجام از مونیکا لووینسکی سخن گفت

ده سال بعد از رسوایی رابطه بیل کلینتون، رئیس جمهور وقت آمریکا و منشی اش مونیکا لووینسکی، سناتور هیلاری کلینتون در این باره لب به سخن گشود.

هیلاری کلینتون، نامزد حزب دمکرات، تا کنون در باره رابطه همسرش با مونیکا لوینسکی سکوت کرده بود

به گزارش خبرگزاری فرانسه، نامزد حزب دمکرات در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، در مصاحبه ای با شبکه تلویزیونی فاکس، گفت: هرگز به عشق بیل کلینتون نسبت به خودش شک نکرده بود ولی پس از این واقعه روزهایی سختی را تجربه کرده است.

وی که هم اکنون در حال رقابتی سخت با باراک اوباما است گفت: سرانجام تصمیم گرفتم تا به ندای درونم گوش فرادهم.

وقتی تیرا بانک مجری این برنامه از وی پرسید که آیا در زمان تحقیقات قضایی در باره این رسوایی جنسی همسرش، احساس شرم می کرد، هیلاری کلینتون پاسخ داد: "بله، به معنای واقعی."

بانوی اول پیشین آمریکا گفت: در یک آن احساس جنون، پریشانی و نا امیدی شدید کردم ولی دریافتم که نباید درست در همین لحظه تصمیم بگیرم.

همسر بیل کلینتون که پس از یک دهه سکوت در باره این رسوایی سخن می گفت، افزود: زنان دیگر همواره از من در باره اینکه با شوهران خیانتکار چه باید کرد، پرسیده اند و من به آنها گفته ام شما باید با خودتان صادق باشید، ماجرای هر کسی منحصر به فرد است، من نمی توانم در این باره به جای شما قضاوت کنم.

یک دهه پیش، رسوایی رابطه جنسی بیل کلینتون، رئیس جمهور آمریکا و منشی سابق کاخ سفید مونیکا لووینسکی پس از انتشار بر روی یک سایت خبری، آمریکایی ها را شوک زده کرد.

برخی از کارشناسان ارتباطات همچنین معتقدند پخش خبر این واقعه در اینترنت، اولین توجه جدی همگانی به سوی خبررسانی اینترنتی را نیز جلب کرد.

مونیکا لووینسکی در برابر دوربین برای یک کمیته ویژه مجلس سنا در باره رابطه اش با رئیس جمهور شهادت می دهد

در هجدهم ژانویه 1998، سایت خبری دراج ریپورت (Drudge Report) گزارشی از رابطه جنسی پنهانی بیل کلینتون و یک کارآموز کاخ سفید منتشر کرد که به زودی به یکی از بزرگترین جنجالهای سیاسی و حقوقی آمریکا در زمان خود بدل شد و به اعتبار حزب دمکرات نیز ضربه زد.

بر اساس شهادت مونیکا لووینسکی در دادگاه، او و رئیس جمهور آمریکا بین پانزدهم نوامبر 1995 تا هفتم آوریل 1996 رابطه جنسی دهانی داشتند.

در آوریل 1996، رئیس لووینسکی که از نزدیکی بیش از حد معمول وی به رئیس جمهور نگران شده بود وی را به پنتاگون منتقل کرد. لووینسکی بعدا از رابطه خود و رئیس جمهور برای یکی از همکارانش به نام لیندا تریپ سخن به میان آورد و او نیز یکی از مکالمات تلفنی خود با مونیکا در این باره را ضبط کرد.

در اوایل ژانویه 1998 تریپ این نوار را در اختیار قاضی کنت استار که به پرونده های شکایت علیه رئیس جمهور در زمینه سوء استفاده جنسی رسیدگی می کرد، قرار داد.

با وجود این مدرک، قاضی دستور بازپرسی از کلیه کسانی که ارتباطی با این ماجرا داشتند را داد، از جمله رئیس جمهور و مونیکا لووینسکی. در هجدهم ژانویه سایت دراج ریپورت از قول یک منبع این خبر را منتشر کرد و بسیاری دیگر از رسانه ها از این ماجرا باخبر شدند.

در بیست و ششم ژانویه، بیل کلینتون در جریان کنفرانس خبری با رسانه ها که از شبکه های تلویزیونی آمریکا پخش می شد، در این زمینه مورد سوال قرار گرفت و گفت: "من با آن زن، خانم لووینسکی، رابطه جنسی نداشتم."

وی بعدها در جریان شهادت خود در دادگاه نیز بارها تکرار کرد که هیچ رابطه جنسی با مونیکا لووینسکی نداشته است. اما در جریان همین تحقیقات قضایی بود که آثاری از اسپرم های کلینتون بر روی لباسی که به "پیراهن آبی" مشهور شد، کشف شد، لباسی که کلینتون به مونیکا لووینسکی هدیه داده و در حین رابطه جنسی آلوده شده بود.

این مدارک به اضافه اظهارات شرم آور مونیکا لووینسکی در دادگاه که از شیوه رابطه جنسی و از جمله شیوه به کار گیری لوله سیگار برگ توسط کلینتون، سخن به میان آورده بود، سبب رسوایی بسیاری شد و سرانجام بیل کلینتون در یک سخنرانی مشهور در برابر تلویزیون قرار گرفت و اعتراف کرد که مردم آمریکا را فریب داده است و با لووینسکی "رابطه نامشروع نزدیک" داشته است.

رسوایی رابطه کلینتون با منشی کاخ سفید جنجالی ترین اخبار رسانه ها در آن زمان بود.

این اعتراف تلویزیونی رئیس جمهور که تخمین زده می شود بیش از چهل میلیون نفر بیننده داشته است، تا آن زمان پرمخاطب ترین برنامه تلویزیونی آمریکا بود که با هیچ سریال و مسابقه تلویزیونی دیگری در سالهای پیش از آن نیز قابل مقایسه نبود.

کلینتون پس از ترک کاخ سفید، به فعالیت های خیرخواهانه و بشردوستانه پرداخت و به یک چهره محبوب جهانی بدل شد.

مونیکا لووینسکی که مدتی در کانون توجه رسانه ها قرار داشت به زودی فراموش شد و به لندن رفت، تحصیلاتش در رشته روانشناسی اجتماعی را در دانشگاه اقتصاد و علوم سیاسی لندن (LSE) به پایان رساند و در یکی از آخرین مصاحبه هایش گفت: "من برای چیزی مشهور شده ام که شهرت به آن خوب نیست."